Dla kogo? Dla młodszych przedszkolaków
Dla dzieci, które mają kłopoty ze wskazywaniem części własnego ciała
Kluczowe pojęcia: wskazywanie i nazywanie części własnego ciała
Oczekiwania programowe
Dzieci będą:
wskazywać określone części swojego ciała
Materiały
klocek (lub woreczek gimnastyczny) dla każdej pary dzieci
O matematyce
Najprostsze zadania z orientacji w przestrzeni polegają na wskazywaniu i nazywaniu części własnego ciała. Dorosły nazywa i wskazuje części swojego ciała, a dzieci pokazują te części u siebie. Małe trzylatki bez trudu pokazują, gdzie miś ma ucho, gdzie oko, a gdzie brzuch i plecy. Gorzej jest z pokazaniem szyi, gdyż tę część ciała słabo dziecko doświadcza, a też rzadziej pytają o nią dorośli
W zadaniu dzieci dotykają wskazane przez dorosłego części swojego ciała, a na hasło Klocek!! jak najszybciej zabierają klocek.
Praca nad zadaniem forma: pary
Dzieci w parach siedzą na krzesełkach naprzeciwko siebie.
Pomiędzy sobą, na podłodze, kładą klocek.
Głośno mów nazwy różnych części ciała.
Dziecko dotyka u siebie wskazaną przez ciebie część ciała.
Od czasu do czasu powiedz Klocek!. Dzieci szybko sięgają po klocek. To dziecko, które będzie pierwsze, wygrywa.
Powtórz kilka razy.
To dobre ćwiczenie uważnego słuchania.
Ocena
Obserwuj dzieci, żeby ustalić jak dobrze:
dotykają wskazywane części ciała.
A website created in the WebWave website builder