Dla kogo? Dla starszych przedszkolaków
Dla dzieci, które mają kłopoty ze wskazywaniem kierunków w przestrzeni od siebie
Kluczowe pojęcia: wskazywanie kierunków w przestrzeni od siebie
Oczekiwania programowe
Dzieci będą:
orientować się w najbliższym środowisku;
wskazywać i nazywać kierunki w przestrzeni od siebie.
Materiały
różne przedmioty, jakie można zgubić
O matematyce
Dzieci i dorośli mają wiele trudności z rozpoznawaniem strony prawej i lewej. Strony góra i dół są proste do wskazania, gdyż pomaga w tym wyprostowana postawa człowieka. Góra jest tam gdzie głowa, gdzie sufit, a dół tam gdzie nogi, gdzie podłoga.
Dzieci nie mają też problemu ze stronami przód i tył. Z przodu człowiek ma brzuch, do przodu zazwyczaj patrzy, a z tyłu ma plecy, czasami tylko zerka do tyłu.
Rozpoznawanie stron prawa i lewa jest trudniejsze, gdyż nie pomaga w tym orientacja w schemacie własnego ciała. Trzeba skorzystać z innych koncepcji poznawczych, które rozwijają się powoli. Większość sześciolatków kojarzy już odpowiednio strony prawa i lewa z własnymi częściami ciała. Za około rok większość tych dzieci poprawnie identyfikować będzie strony prawa - lewa od innych osób stojących do nich tyłem, ale mogą mieć jeszcze kłopoty z wyróżnianiem stron prawa - lewa, gdy osoba stoi do nich przodem. Częściej i dłużej utrzymują się błędy związane z obrazem lustrzanym. Wynika z tego, że sześciolatki mogą mieć jeszcze duże trudności ze wskazywaniem i nazywaniem stron prawa - lewa od siebie i od drugiej osoby. Nie jest to niczym niezwykłym i niepokojącym.
W zadaniu dzieci szukają zgubionego przez nauczycielkę przedmiotu.
Praca nad zadaniem forma: cała grupa
Tak, żeby dzieci nie widziały, połóż w jakimś miejscu w sali swój futerał na okulary.
Powiedz dzieciom, że nie możesz znaleźć futerału na okulary i poproś o pomoc w odnalezieniu go. Umów się z dziećmi, że jeżeli ktoś znajdzie, to ma nie przynosić ci futerału, tylko przyjść i powiedzieć, gdzie on jest.
Usiądź i czekaj na informacje od dzieci, gdzie jest twój futerał.
Kiedy dziecko przyjdzie, wysłuchaj je uważnie. Dopytuj, tak żeby dziecko używało jak najwięcej określeń związanych z przestrzenią.
Gub różne rzeczy, w rozmaitych miejscach.
Adaptacja
Obserwuj dzieci, żeby ustalić jak dobrze:
Używaj słownictwa przestrzennego, aby kierować uwagę dzieci na relacje przestrzenne.
Zachęć rodziców, aby w miarę możliwości zamiast wskazywania czy pokazywania, udzielali dziecku wskazówek ustnych, na przykład: Miś jest w torbie na stole.
Ocena
Obserwuj dzieci, żeby ustalić jak dobrze:
wyjaśniają gdzie znajduje się zgubiona rzecz.
A website created in the WebWave website builder