Zgadnij moją regułę
Dla kogo? Dla przedszkolaków
Dla dzieci, które mają kłopoty z definiowaniem kolekcji
Kluczowe pojęcia: definiowanie kolekcji
Oczekiwania programowe
Dzieci będą:
-
porządkować obiekty w kolekcje według jawnych cech;
-
definiować kolekcje;
-
wskazywać obiekty, które nie pasują do danej kolekcji
.
Materiały
-
różne przedmioty do klasyfikowania: klocki, koraliki, kartoniki o różnych kształtach, guziki, samochodziki, nakrętki itp.
-
pętle/pudełka
O matematyce
Klasyfikowanie prowadzi do uogólnień, co jest niezbędne do konstruowania pojęć. Dziecko bawi się piłkami, je kulki lodów, gra w gry na telefonie z kulkami, lepi śnieżki, bawi się w basenie z piłeczkami. Dorosły łączy kształt z nazwą: piłka, kulka lodów, kulki w grze, śnieżka, piłeczka mają kształt kuli. Tak dziecko zaczyna konstruować pojęcie kula.
Klasyfikowanie związane jest z rozumieniem i tworzeniem definicji pojęć oraz odróżnianiem jednych pojęć od drugich:
-
wyróżniamy cechy istotne dla danego pojęcia - dokonujemy jego analizy; każdy pies ma 4 łapy, uszy, potrafi szczekać;
-
odróżniamy cechy istotne od nieistotnych - porównywanie; psy są małe i duże, długie i krótsze, mają różne ubarwienie, różne są też ich ogony;
-
odrywamy cechy istotne od kontekstu w jakim występują - abstrahowanie; psy mogą chodzić na smyczy, mogą biegać, leżeć na kanapie albo w swoim kojcu, na początku są szczeniakami, a potem dorastają;
-
łączymy w jedno wszystko co wiemy o danym pojęciu - synteza; dzieci poznają psy, kiedy je obserwują, głaszczą, bawią się z nimi, czytają opowiadania o psach, oglądają psy w kreskówkach;
-
odnosimy wiedzę do całej klasy obiektów - uogólnianie; to czego dowiedziały się o jednym psie dzieci uogólniają na całą klasę psów.
W zadaniu dzieci obserwując jak dorosły sortuje klocki, określają zasadę klasyfikowania.
Praca nad zadaniem forma: małe grupy
-
Usiądź z grupką dzieci przy stoliku. Pokaż dzieciom klocki o różnych kształtach. Zwróć ich uwagę na kolor, wielkość, kształt, grubość itp.
-
Powiedz, aby uważnie obserwowały, jak będziesz porządkowała klocki według „tajnej reguły“ .
-
Posortuj kształty według jakieś cechy - możesz wkładać je do pętli, pudełek, albo po prostu kłaść w stosie.
-
Poproś dzieci, aby po cichu („w głowach”) zastanowiły się według jakiej cechy klasyfikujesz klocki. Na przykład: w jednej grupie umieść koła, a w drugiej kwadraty, albo w jednej grupie małe figury, a w drugiej duże.
-
Sortuj kształty pojedynczo. Po umieszczeniu kilku klocków, weź do ręki kolejny. Trzymaj go i z zakłopotaną miną zapytaj dzieci, gdzie masz go umieścić. Dlaczego myślą, że właśnie tutaj?
-
Po posortowaniu wszystkich klocków zapytaj dzieci, czy znają zasadę sortowania.
-
Powtórz z innymi kształtami i nowymi zasadami.
Refleksja
Zapytaj dzieci:
-
Skąd wiedzieliście do której grupy pasuje klocek? Jak to można ustalić?
Adaptacja
-
Dzieci działają w parze. Jedno z nich sortuje klocki, a drugie określa według jakiej zasady poklasyfikowało klocki.
-
Zacznij od prostych cech, na przykład koloru. Weź sześcienne klocki w różnych kolorach. Zacznij rozkładać je: osobno czerwone, osobno zielone, niebieskie i żółte. Modeluj, podpowiada, zadawaj naprowadzające pytania, na przykład: A ten klocek gdzie mam włożyć?... Chyba tutaj. Tu są żółte klocki i ten klocek jest żółty.
Ocena
Obserwuj dzieci, żeby ustalić jak dobrze:
-
określają, do której kolekcji pasuje dany element;
-
wyjaśniają, dlaczego do tej właśnie kolekcji pasuje dany element;
-
nazywają utworzone kolekcje.
A website created in the WebWave website builder