Zabawki wewnątrz i na zewnątrz pętli
Dla kogo? Dla starszych przedszkolaków
Dla dzieci, które mają kłopoty ze wskazywaniem kierunków w przestrzeni od przedmiotu
Kluczowe pojęcia: wskazywanie kierunków w przestrzeni od przedmiotu
Oczekiwania programowe
Dzieci będą:
- wskazywać i nazywać kierunki od przedmiotu;
- posługiwać się pojęciami: wewnątrz, na zewnątrz;
- liczyć;
- porównywać liczebności zbiorów
Materiały dla każdej pary
-
guma do skakania (lub pudełko)
-
3 małe samochodziki i 3 małe misie (lub inne zabawki)
O matematyce
Pierwsze doświadczenia z orientacją w przestrzeni nauczyciel(ka) organizuje w najbliższej przestrzeni dzieci, po której poruszają się, którą opisują. Działając z rzeczywistymi przedmiotami, ustanawiają relacje przestrzenne: blisko, daleko, w, z, nad, pod, przed, obok, wewnątrz, na zewnątrz, pomiędzy itp. Potem wyprowadzają i nazywają kierunki od siebie, następnie od drugiej osoby (która najpierw usytuowana jest tyłem do dziecka, potem przodem i bokiem), od przedmiotu, na kartce papieru, na rysunku. Ważne jest, aby na początku do zadań stosować przedmioty z wyraźnie zaznaczonym przodem i tyłem. Do takich przedmiotów należy krzesło, telewizor, szafa. Szczególnie jest to istotne wtedy, gdy dziecko uczy się używać określeń: przed, za oraz lewa - prawa.
Bardzo trudne jest wyprowadzanie kierunków w przestrzeni od przedmiotu. Wynika to z tego, że jedne przedmioty mają wyraźnie zaznaczony przód i tył (na przykład krzesło), a inne nie mają (na przykład piłka). Jeżeli przedmiot ma wyraźnie zaznaczony przód i tył, to lewa i prawa strona jest stała, bez względu na to, jak umiejscowieni jesteśmy w stosunku do tego przedmiotu. Jeżeli przedmiot nie ma wyraźnie zaznaczonego przodu i tyłu, to w danej chwili przekładamy schemat własnego ciała na przedmiot - moja prawa strona i prawa strona przedmiotu.
Dzieci uczą się posługiwać pojęciami: wewnątrz i na zewnątrz. Umieszczają przedmioty na zewnątrz pętli (pudełka), a potem wewnątrz pętli (pudełka). To podstawowe umiejętności związane z orientacją w przestrzeni. Ich zrozumienie jest potrzebne dziecku nie tylko w codziennych czynnościach, ale też na przykład w posługiwaniu się pojęciami geometrycznymi, czy w klasyfikowaniu (elementy zbioru są wewnątrz pętli, a te które nie należą do zbioru są na zewnątrz pętli).
W zadaniu dzieci układają przedmioty wewnątrz i na zewnątrz pętli.
Praca nad zadaniem forma: pary
- Dzieci działają w parach. Każda para ma gumę do skakania, 3 małe samochodziki oraz 3 małe misie. Mogą działać przy stolikach lub na dywanie. Potrzebują tyle miejsca, żeby móc ułożyć z gumy pętlę.
- Działaj w parze z wybranym dzieckiem, tak żeby pozostali mogli obserwować, jak radzicie sobie z zadaniem.
- Dzieci układają z gumy pętlę. Samochodziki i misie wkładają do pętli. Powiedz, że zabawki są wewnątrz pętli. Wyjmują samochodziki. Określ, że samochodziki są na zewnątrz pętli.
- Rozdzielają zabawki - kilka wkładają do pętli, a pozostałe kładą obok pętli. Chodź pomiędzy parami i pytaj:
- Jakie zabawki są wewnątrz pętli?
- Jakie zabawki są na zewnątrz pętli?
- Dzieci kładą wszystkie zabawki obok pętli. Liczą i zapamiętują ile jest samochodzików, a ile misiów. Wkładają wszystkie misie do pętli. Zapytaj:
- Jakie zabawki są wewnątrz pętli?
- Ile zabawek jest wewnątrz pętli?
- Jakie zabawki są na zewnątrz pętli?
- Ile zabawek jest na zewnątrz pętli?
- Czy więcej zabawek jest wewnątrz czy na zewnątrz pętli?
- Przeprowadź zadanie indywidualnie z dzieckiem. Stan obok niego i razem z nim wykonuj polecenia.
- Zamiast zabawek dzieci wkładają do pętli inne przedmioty, na przykład: klocki, kredki, liczmany, kasztany i żołędzie, guziki.
- Pętle możecie zastąpić pudełkiem.
Ocena
Obserwuj dzieci, żeby ustalić jak dobrze:
- umieszczają zabawki wewnątrz i na zewnątrz pętli;
- posługują się pojęciami: wewnątrz i na zewnątrz;
- liczą zabawki i określają ile ich jest;
- dowolną metodą ustalają, czy więcej/mniej zabawek jest wewnątrz czy na zewnątrz pętli.
A website created in the WebWave website builder