Wzory z nas
Dla kogo? Dzieci w wieku przedszkolnym
Dla dzieci, które mają kłopoty z dostrzeganiem, kontynuowaniem rytmów ułożonych z obiektów
Kluczowe pojęcia: dostrzeganie i kontynuowanie rytmów
Oczekiwania programowe
Dzieci będą:
-
dostrzegać rytm ułożony z osób;
-
kontynuować rytm złożony z osób.
Materiały
-
czapki, szaliki
-
obręcze hula - hop
O matematyce
Rytmy mają różną trudność. Trudność ta zależy od:
- konstrukcji ogniwa: z ilu i jakich elementów ułożone jest ogniwo. Najłatwiejszy jest rytm o ogniwie AB;
- tworzywa rytmu: rytm można widzieć, słyszeć lub odczuwać przez ruch ciała. Najłatwiejszy do opisywania, kontynuowania, przekładania z jednej reprezentacji na drugą jest rytm, który widać. Do takiego rytmu można w każdym momencie wrócić, nie trzeba go zapamiętywać. Zaś rytm z dźwięków czy z ruchów jest ulotny, dostępny tylko wtedy, gdy jest podawany;
- kodu w jakim rytm jest pokazany: trzeba znać i rozumieć kod, w którym prezentowany jest rytm. Jeśli osoba ma kłopot z odczytaniem kodu, to niemożliwe jest dostrzeżenie rytmu. Oto pewien rytm: Iga Świątek - Kamil Stoch - Hubert Hurkacz - Piotr Żyła - Kamil Majchrzak - Dawid Kubacki. Żeby rozpoznać i kontynuować ten rytm, trzeba znać kod, czyli kim są te osoby
W zadaniu dzieci tworzą rytmy z samych siebie.
Praca nad zadaniem forma: cała grupa
-
Dzieci siedzą na dywanie, jedno obok drugiego (w rzędzie).
-
Jednemu z dzieci załóż czapkę. Dziecko w czapce stoi przed swoimi kolegami i koleżankami. Drugiemu dziecku załóż mu szalik. Kolejne dziecko zakłada czapkę, a następne szalik. Powtórz z jeszcze dwójką dzieci.
-
Zapytaj dzieci, które wciąż siedzą, co założy następne dziecko: czapkę czy szalik? Dlaczego tak myślą?
-
Kiedy wszystkie dzieci będą stały, opisują powstały rytm, nazywając to co mają założone: czapka - szalik - czaszka - szalik - czapka - szalik itd.
-
Dzieci zdejmują czapki, szaliki i z powrotem siadają na dywanie.
-
Wybierz czworo dzieci, które stają i ustalają porządek w jaki utworzą, czyli kto założy szalik, a kto czapkę. Kontynuujcie wzór. Pytaj dzieci, które wciąż siedzą, co założy kolejne dziecko: szalik czy czapkę? Opiszcie słowami powstały wzór.
-
Jedno dziecko siada, następne staje, kolejne siada, a kolejne staje itd. Pytaj każde dziecko, które dołączą do wzoru: Usiądziesz, czy będziesz stał?
-
Rozłóż hula - hopy. W pierwszej obręczy staje jedno dziecko. W drugiej staje dwoje dzieci. W kolejnej jedno dziecko, a w następnej dwoje dzieci. Ile dzieci stanie w kolejnej obręczy? Ile obręczy potrzebowaliśmy, żeby utworzyć wzór ze wszystkich dzieci? Dlaczego Kasia nie stoi w obręczy?
.
Refleksja
-
Nazwij rytm: jedno z dzieci weźmie czerwony klocek, a drugie niebieski itd. aż wszystkie dzieci będą miały klocek. Zapytaj:
-
Ile klocków będziemy potrzebować? Jak to ustaliliście?
-
Ile dzieci będzie miało czerwony, a ile niebieski klocek? Skąd to wiecie?
-
Jak inaczej możemy rozdać klocki?
-
Adaptacja
-
Jeżeli dzieci mają problem z dostrzeżeniem rytmu, to przed ustaleniem kolejnego elementu (stać czy siedzieć?), opisz trzy pierwsze ogniwa rytmu.
-
Dzieciom, które potrzebują większych wyzwań, zaproponuj bardziej złożone rytmy.
-
Pamiętaj, aby nie wykorzystywać do tworzenia rytmów cech dzieci, na które mogą być wrażliwe. A dzieci mogą być wrażliwe na swój wzrost, wagę, kolor włosów, noszenie okularów, czy noszenie konkretnych ubrań itp.
Ocena
Obserwuj dzieci, żeby zobaczyć jak dobrze:
-
przyłączają się do rytmu utworzonego z osób
-
kontynuują rytm zaproponowany przez dorosłego, uwzględniając różne cechy, także liczebność.
.
A website created in the WebWave website builder