Usiądź, jeśli ...

    Dziecko klasyfikuje zanim przyjdzie do przedszkola. Już niemowlę intuicyjnie rozpoznaje przedmioty lub sytuacje w jakiś sposób do siebie podobne - to się nadaje do ssania, a to nie. Roczne dziecko wskazuje jednakowe przedmioty. Wcześnie klasyfikuje przedmioty na ładne (cacy) i brzydkie (be). Uczy się, że jedne przedmioty należą do mamy, a inne do taty (klasyfikacja ze względu na przynależność). I jak babcia dla żartów zakłada kapcie dziadka, to głośno protestuje. Wie, że do lodówki raczej nie wkłada się piłki, za to można wstawić do niej mleko (klasyfikowanie ze względu na miejsce występowania). Dziecko z koszyka, w którym są różne zabawki wybiera te przedstawiające zwierzęta.

    Żeby dziecko klasyfikowało musi dostrzegać różne cechy obiektów. Są to cechy jawne, widoczne na „pierwszy rzut oka", takie jak kolor, wielkość, kształt. A też cechy niejawne, takie których nie widać „na pierwszy rzut oka“: przynależność, miejsce występowania, zastosowanie itp

   W zadaniu dzieci siadają, wchodzą do okręgu, kiedy spełniają podaną przez dorosłego cechę.