Trzy skrzynie
Dla kogo? Dla dzieci z klasy 1.
Dla dzieci, które mają kłopoty ze wskazywaniem i nazywaniem kierunków na rysunku
Kluczowe pojęcia: wskazywanie i nazywanie kierunków na rysunku
Oczekiwania programowe
Dzieci będą:
O matematyce
Przejście z trójwymiarowej przestrzeni na kartkę nie jest łatwe. Wymaga wielu operacji w umyśle: zmniejszenia, spłaszczenia, zniekształcenia, przesunięcia, obrócenia, a także stosowania wielu narzuconych konwencji (na przykład trzeba tak narysować dom, żeby było widać, że on stoi). Jeszcze trudniejsze jest odtwarzanie przestrzeni trójwymiarowej na podstawie płaskiego obrazu. Czyli dziecko na rysunku ma przedstawiony układ klocków i ma tak samo ustawić rzeczywiste klocki. O tym, że nie jest to proste wie każdy, kto próbował złożyć meble na podstawie instrukcji rysunkowej.
W zadaniu dzieci określają położenie różnych obiektów na rysunku.
Praca nad zadaniem forma: indywidualnie
- Dzieci siedzą przy stolikach. Mają kredki.
- Każde dziecko ma kartkę, na której narysowane są trzy skrzynie, ustawione jedna na drugiej.
- Dziecko ozdabiają skrzynie według twoich wskazówek, na przykład:
- Środkowa skrzynia jest w kwiatki.
- Skrzynia na samym dole jest w kropki.
- Skrzynia na samej górze jest w paski.
- Jak wygląda skrzynia na samym dole? Czy środkowa skrzynia jest w paski?
- Powtórz zadanie z innym rysunkiem, na którym można opisywać położenie elementów, stosując różne określenia przestrzeni.
Ocena
Obserwuj dzieci, żeby ustalić jak dobrze:
- opisują położenie rożnych obiektów na prostym rysunku;
- rozumieją określenia związane z położeniem obiektu na rysunku, na przykład: na samym dole, na samej górze, na środku.
A website created in the WebWave website builder