28 marca 2024

Roboty

Dla kogo? Dla starszych przedszkolaków

Dla dzieci, które mają kłopoty ze wskazywaniem kierunków w przestrzeni od siebie

Kluczowe pojęcia: wskazywanie kierunków w przestrzeni od siebie

Oczekiwania programowe

Dzieci będą:

  • orientować się w najbliższym środowisku;

  • wskazywać i nazywać kierunki w przestrzeni od siebie.

 

Materiały dla każdego dziecka

  • frotka 

 

O matematyce

    Badania rozwojowe dotyczące orientacji prawo - lewo wykazały, że dziecko nabywa tę wiedzę w dwóch głównych etapach. W pierwszym etapie wie, że istnieje boczna orientacja na podstawie pionowej symetrii ciała. Czyli gdybyśmy poprowadzili linię pionową przez środek swojego ciała, to otrzymamy dwie jego strony. Każda z tych stron ma swoją nazwę: moja prawa ręka, moje lewe oko. W codziennym życiu prawa strona dla praworęcznych jest ogólnie związana z dominującą stroną ciała. Jednak korelacja między stopniem dominacji ręki i wynikami w odróżnianiu stron prawo-lewo jest raczej niska, nawet nieistotna u dzieci dziewięcioletnich.

    W drugim etapie dziecko przenosi orientację w przestrzeni na zewnątrz, na innych ludzi, na przedmioty. Dziecko rozważa perspektywy, które różnią się od jego własnej. Jest to etap rotacji, w którym odwracalność punktów widzenia odgrywa ważną rolę. Obiekty znajdują się na prawo lub na lewo we względny sposób.

Literatura

  1. D.Elkind: Children's conception of right and left: Piaget replication study IV. "Journal of Genetic Psychology”, 99, 269-276, 1961.

  2. N. Galifret - Granjon: Batterie Piaget-Head (Tests d'orientation droite gauche), w: Manuel pour l'examen psychologique de l’enfant, R. Zazzo (red.), Delachaux et Niestlé. s,. 49-85, Paris 1958.

  3. M. Laurendeau & A. Pinard: Les premières notions spatiales de l’enfant, Delachaux et Niestlé. Neuchâtel, 1968

  4. J.Piaget, Le jugement et le raisonnement chez l’enfant, Delachaux et Niestlé, Neuchâtel 1924.

 

W zadaniu dzieci poruszają się jak roboty - do przodu, do tyłu, w prawo i w lewo.

 

Praca nad zadaniem       forma: indywidualnie

  • Dzieci stają w różnych miejscach sali (lub podwórka)

  • Każde z nich staje się robotem.

  • Pokaż dzieciom, co potrafi robić robot:

    • iść do przodu (przed siebie)

    • iść do tyłu

    • obrócić się w prawą stronę

    • obrócić się w lewą stronę

    • podnosić i opuszczać prawą rękę

    • podnosić i opuszczać lewą rękę.

  • Wydawaj robotom polecenia, na przykład:

    • krok do przodu

    • krok do przodu

    • podnieś prawą rękę, na prawej ręce masz frotkę

    • krok do przodu

    • opuść prawą rękę

    • obróć się w prawą stronę, prawa strona to ta z frotką

    • krok do tyłu

    • podnieś lewą rękę, lewa ręka to ta bez frotki.

 

Adaptacja 

  • Załóż dzieciom frotki, na przykład na prawe ręce. Nazwij: Prawa ręka to ta z frotką. Podnieście prawe ręce. Lewa ręka to ta bez frotki. Podnieście lewą rękę.

  • Zamiast obrotów wprowadź: krok w prawo i krok w lewo.

  • Możesz nieco utrudnić zadanie. Mów, ile kroków w którą stronę ma zrobić dziecko, na przykład: trzy kroki do przodu.

  • Wprowadź zasadę - jeżeli dwa roboty na siebie wpadną, to siadają na dywanie.

  • Dzieci działają w parach. Jedno jest robotem, którym kieruje drugie dziecko. Musi doprowadzić robotą z jednego miejsca na drugie.

 

Ocena 

Obserwuj dzieci, żeby ustalić jak dobrze:

  • wykonują ruchy wskazane przez doroslego.

Twój e-mail:
Treść wiadomości:
Wyślij
Wyślij
Formularz został wysłany - dziękujemy.
Proszę wypełnić wszystkie wymagane pola!

A website created in the WebWave website builder