28 marca 2024

Pomyłka

Dla kogo? Dla przedszkolaków

Dla dzieci, które mają kłopoty z definiowaniem kolekcji

Kluczowe pojęcia: definiowanie kolekcji

Oczekiwania programowe

Dzieci będą:

  • definiować kolekcje;

  • wskazywać obiekty, które nie pasują do danej kolekcji

.

Materiały

  • klocki o różnych kształtach, kolorach, wielkości, grubości (albo guziki o różnych kształtach, wielkości, kolorach i liczbie dziurek)

  • pętle/pudełka

 

O matematyce

  Klasyfikowanie prowadzi do uogólnień, co jest niezbędne do konstruowania pojęć. Dziecko bawi się piłkami, je kulki lodów, gra w gry na telefonie z kulkami, lepi śnieżki, bawi się w basenie z piłeczkami. Dorosły łączy kształt z nazwą: piłka, kulka lodów, kulki w grze, śnieżka, piłeczka mają kształt kuli. Tak dziecko zaczyna konstruować pojęcie kula.

    Klasyfikowanie związane jest z rozumieniem i tworzeniem definicji pojęć oraz odróżnianiem jednych pojęć od drugich:

  • wyróżniamy cechy istotne dla danego pojęcia - dokonujemy jego analizy; każdy pies ma 4 łapy, uszy, potrafi szczekać;

  • odróżniamy cechy istotne od nieistotnych - porównywanie; psy są małe i duże, długie i krótsze, mają różne ubarwienie, różne są też ich ogony;

  • odrywamy cechy istotne od kontekstu w jakim występują - abstrahowanie; psy mogą chodzić na smyczy, mogą biegać, leżeć na kanapie albo w swoim kojcu, na początku są szczeniakami, a potem dorastają;

  • łączymy w jedno wszystko co wiemy o danym pojęciu - synteza; dzieci poznają psy, kiedy je obserwują, głaszczą, bawią się z nimi, czytają opowiadania o psach, oglądają psy w kreskówkach; 

  • odnosimy wiedzę do całej klasy obiektów - uogólnianie; to czego dowiedziały się o jednym psie dzieci uogólniają na całą klasę psów.

 

   W zadaniu dzieci klasyfikują obiekty według różnych cech. Wskazują na pomyłkę dorosłego podczas klasyfikowania.

 

  Praca nad zadaniem       forma: małe grupy/pary

  • Dzieci w parach (w grupach 3 - osobowych) siedzą przy osobnych stolikach.

  • Na każdym stoliku są inne przedmioty, takie które można sortować w oparciu o rozmaite cechy: klocki, guziki, stare klucze, zabawki, skrawki materiału itp.

  • Zaproponuj, żeby posortowały tak jak chcą. Mogą wkładać do pętli, pudełek.

  • Chodź od stoika do stolika i udawaj, że popełniasz błąd. Na przykład: Ten klocek chyba tutaj pasuje (trzymasz czerwony klocek a wskazujesz na grupę niebieskich klocków). Czy dobrze myślę?

  • Kiedy dzieci poprawią ciebie, opisz sytuacje, użyj pojęć związanych z sortowaniem. Na przykład:

    • To nie pasuje do tego. Tu są przecież niebieskie klocki, a ja mam czerwony klocek.

    • Ten klocek nie jest taki sam jak te. Jest inny. Żle poklasyfikowałam.

  • Idź do kolejnego stolika.

 

Refleksja 

Zapytaj dzieci:

  • Skąd wiedzieliście do której grupy pasuje klocek? Jak to można ustalić?

 

Adaptacja 

  • Dzieci w parach przy stolikach sortują przedmioty. Przerwij ich działania i zamień pary stolikami. Dzieci idą do stolika sąsiadów. Muszą zorientować się według jakiej cechy sortowali i kontynuować działania.

  • Zacznij od prostych cech, na przykład koloru. Weź sześcienne klocki w różnych kolorach. Rozkładaj je - osobno czerwone, osobno zielone, żółte i niebieskie.

  • Działaj z dzieckiem w parze. Na przykład, klasyfikujecie samochodziki według koloru. Zapytaj: Czy ta ciężarówka jest czerwona czy niebieska? ... Więc do której grupy pasuje? Tam, gdzie są czerwone, czy tam gdzie są niebieskie samochodziki?

 

 

Ocena 

Obserwuj dzieci, żeby ustalić jak dobrze:

  • określają, do której kolekcji pasuje dany element;

  • wyjaśniają, dlaczego do tej właśnie kolekcji pasuje dany element;

  • nazywają utworzone kolekcje.

Twój e-mail:
Treść wiadomości:
Wyślij
Wyślij
Formularz został wysłany - dziękujemy.
Proszę wypełnić wszystkie wymagane pola!

A website created in the WebWave website builder