Dla kogo? Dla przedszkolaków
Dla dzieci, które mają kłopoty z określaniem różnic i podobieństw między obiektami
Kluczowe pojęcia: różnice i podobieństwa
Oczekiwania programowe
Dzieci będą:
określać różnice i podobieństwa między obiektami
Materiały
obiekty przyrodnicze zebrane na spacerze z dziećmi;
kosz, do którego będziecie zbierać różne obiekty podczas spaceru
O matematyce
Dzieci odkrywają, że niektóre przedmioty są do siebie podobne, a inne nie są do siebie podobne. Odbywa się to przy wsparciu dorosłych, którzy wskazują i opisują różne obiekty wokół dziecka. Dostrzeganie różnic i podobieństw obiektów to podstawa klasyfikowania.
Klasyfikować można według różnych cech. Łatwiej według cech jawnych, czyli takich, które widać „na pierwszy rzut oka“, na przykład według koloru, kształtu, czy wielkości. Trudniej według cech niejawnych, czyli takich, których nie widać od razu. Takie cechy to na przykład przynależność, miejsce występowania, czy zastosowanie. W tym przypadku trzeba skorzystać ze swojej wiedzy.
W zadaniu dzieci określają obiekty, które są podobne/takie same i obiekty, które nie są podobne/są różne.
.
Praca nad zadaniem forma: cała grupa
Idź z dziećmi na spacer - do parku, do lasu. Weźcie z sobą kosz na znalezione skarby. Powiedz, żeby każde z dzieci znalazło coś ciekawego. Może patyk, kawałek kory, liść? Porozmawiaj o tym, żeby nie zrywały i nie niszczyły roślin. Po powrocie do przedszkola zachęć dzieci do obejrzenia wszystkich przyniesionych obiektów.
Zaproponuj posortowanie skarbów. Poproś dzieci o pomoc w poukładaniu razem obiektów, które są podobne. Powiedz: Widzę szyszki. Połóżmy je wszystkie razem tutaj... To są szyszki.Zwracaj uwagę dzieci na rożne obiekty i nazywaj tworzone grupy. Na przykład:
Widzę, że tutaj kładziesz wszystkie patyki razem, a tutaj masz liście.
Masz rację; kasztany i żołędzie są podobne! Są okrągłe.
Zwracaj uwagę dzieci na różne cechy obiektów. Pytaj o różnice i podobieństwa. Opisuj słowami to, co robią dzieci lub to co sama robisz. W ten sposób rozwijasz u przedszkolaków język matematyki.
Adaptacja
Umieść obiekty w taki sposób, aby wszystkie dzieci miały do nich łatwy dostęp.
Jeżeli dziecko ma kłopot z chwytaniem, przytrzymaniem obiektu, to zbliż go do niego. Połóż rękę dziecka na nim, żeby poczuło dotykiem, dobrze obejrzało.
Jeśli dziecko nie czuje się komfortowo lub odmawia udziału w zajęciach grupowych, to ogranicz liczbę dzieci lub zorganizuj zajęcia indywidualne.
Akceptuj komunikację werbalną i niewerbalną. Pozwól dzieciom komunikować się za pomocą gestów, mimiki, obrazków itp.
Ocena
Obserwuj dziec, żeby ustalić jak dobrze:
nazywają różne przedmioty oraz podają ich cechy;
określają, które przedmioty są takie same/podobne lub nie są takie same/są różne.
A website created in the WebWave website builder