28 marca 2024

Miś staje na rękach

Dla kogo? Dla starszych przedszkolaków

Dla dzieci, które mają kłopoty ze wskazywaniem kierunków w przestrzeni od drugiego człowieka

Kluczowe pojęcia: wskazywanie kierunków w przestrzeni od drugiego człowieka

Oczekiwania programowe

Dzieci będą:

  • wskazywać i nazywać kierunki od drugiej osoby.

 

Materiały dla każdego dziecka

  • duży miś, któremu można wyprostować łapy i nogi

  • dwie frotki 

 

O matematyce

    Egocentryzm dziecka w wieku 5 - 8 lat przejawia się w braku rozróżnienia między tym, co subiektywne, a tym, co obiektywne. Przez to obraz rzeczywistości jest zniekształcony.  Gdy dziecko ma zdecydować, czy ufać percepcji, czy rozumowi, to bardziej ufa percepcji.  Przejawia się to wtedy, gdy korzysta z operacyjnego rozumowania. Dziecko ma drewniane klocki - 7 zielonych i 3 czerwone. Zapytane, których jest więcej zielonych, czy drewnianych odpowiada, że drewnianych.  Dlaczego jest ich więcej, bo widać - łatwiej dziecku dostrzec kolor, niż materiał z jakiego klocki są wykonane. Myślenie przedoperacyjne cechuje się nadmierną centracją, czyli tendencją do koncentrowania się na “tym co widzi” bez równoczesnego uwzględniania innych cech obiektów. Dostrzega cechę podrzędną (czerwone), a nie dostrzega nadrzędnej (drewniane). Zapytane o liczbę obiektów, koncentruje się na ich wielkości, a zapytane o długość przedmiotu koncentruje się na jego kształcie. Stadium myślenia przedoperacyjnego kończy się, gdy dziecko idzie do szkoły (w wieku 6 - 7 lat).

    Egocentryzm dziecka szczególnie ujawnia się wtedy, gdy dziecko ma do czynienia z nową dla siebie sytuacją. Wiele konfliktów poznawczych wynika z egocentryzmu. Na przykład dzieci mylą pojęcia wyższy i wyżej. Uważają, że osoba, która stoi wyżej jest wyższa.

Z.Semadeni: Matematyka w edukacji początkowej - podejście konstruktywistyczne, w: Matematyczna edukacja wczesnoszkolna. Teoria i praktyka, Z.Semadeni (red), Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, Kielce 2015, s.133

W zadaniu dzieci wskazują prawą i lewą łapę misia, który stoi na głowie.

 

Praca nad zadaniem       forma: indywidualnie

  • Dzieci siedzą na dywanie. Każde z nich ma dużego misia. Na prawej ręce dzieci mają założone frotki. Obok nich leży jeszcze jedna frotka
  • Usiądź na dywanie z misiem i pokazuj jak wykonać zadanie. Pamiętaj o założeniu frotki na prawą rękę.

 

  • Dziecko sadza misia tak, żeby patrzył w tym samym kierunku, co ono. Na prawą łapę misia nakłada frotkę. Dziecko i miś mają frotki na prawych rękach.
  • Sadza misia przed sobą tak, żeby miś „patrzył” na dziecko.
  • Macha prawą łapką misia (tą z frotką), lewą łapką misia (ta bez frotki). Drapie misia za prawym, za lewym uchem.
  • Sadza misia tak, żeby swoimi plecami dotykał brzucha dziecka.
  • Macha lewą łapką misia, potem prawą. Macha prawą, a potem lewą nogą misia.

 

  • Miś staje na rękach. Dziecko wskazuje prawą/lewą łapę misia. Wskazuje prawą/lewą nogę. Wskazuje prawe/lewe ucho

Na podstawie: E.Gruszczyk - Kolczyńska, E.Zielińska, Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli, WSiP,  Warszawa 1997, s.22-23.

 

Adaptacja 

  • Przeprowadź zadanie indywidualnie z dzieckiem.
  • Jest to bardzo trudne zadanie i twoja pomoc jest nieodzowna.
  • Powtórz działanie z innymi zabawkami człekokształtnymi (lalkami, pajacykami).

 

Ocena 

Obserwuj dzieci, żeby ustalić jak dobrze:

  • wskazuje strony misia, który stoi na głowie.

Twój e-mail:
Treść wiadomości:
Wyślij
Wyślij
Formularz został wysłany - dziękujemy.
Proszę wypełnić wszystkie wymagane pola!

A website created in the WebWave website builder