Głowa, ramiona, kolana, pięty
Dla kogo? Dla młodszych przedszkolaków
Dla dzieci, które mają kłopoty ze wskazywaniem części własnego ciała
Kluczowe pojęcia: wskazywanie i nazywanie części własnego ciała
Oczekiwania programowe
Dzieci będą:
-
wskazywać określone części swojego ciała
-
wykonywać ruchy pokazane przez dorosłego
Materiały
-
nie są potrzebne
O matematyce
Najprostsze zadania z orientacji w przestrzeni polegają na wskazywaniu i nazywaniu części własnego ciała. Dorosły nazywa i wskazuje części swojego ciała, a dzieci pokazują te części u siebie. Małe trzylatki bez trudu pokazują, gdzie miś ma ucho, gdzie oko, a gdzie brzuch i plecy. Gorzej jest z pokazaniem szyi, gdyż tę część ciała słabo dziecko doświadcza, a też rzadziej pytają o nią dorośli
W zadaniu dzieci wykonują ruchy pokazane przez dorosłego
Praca nad zadaniem forma: cała grupa
-
Stań z dziećmi w kręgu.
-
Pokazuj ruchy, nazywaj części ciała, których trzeba dotknąć. Dzieci robią to samo co ty. Możesz skorzystać ze znanej dziecięcej piosenki:
Głowa, ramiona, kolana, pięty
Kolana, pięty, kolana, pięty
Głowa, ramiona, kolana, pięty
Oczy, uszy usta, nos
-
Powtórz kilka razy w coraz szybszym tempie.
-
Ocena
Obserwuj dzieci, żeby ustalić jak dobrze:
-
wykonują ruchy opisane przez doroslego.
A website created in the WebWave website builder