Czego brakuje?

    Czasami już przedszkolaki sprawnie posługują się prostymi mapami. Potrafią z mapą zlokalizować ukryty w piaskownicy przedmiot. Aby odnieść sukces w tego typu zadaniach, muszą rozpoznać zgodność między mapą a rzeczywistą przestrzenią o podobnym kształcie, skalować odległość oraz wykonać mentalny obrót mapy względem rzeczywistej przestrzeni. Dzieci lepiej radzą sobie, gdy mapy są zorientowane względem przestrzeni, a obrót mentalny jest ograniczony do płaszczyzny pionowej.

    Przedszkolaki mogą tworzyć proste mapy z pomocą obrazków. Na arkuszu papieru, który ma być mapą placu zabaw, w odpowiednim miejscu kładą obrazek piaskownicy, huśtawki i zjeżdżalni. Wraz ze zdobywanymi doświadczeniami proste mapy obrazkowe stają się bardziej symboliczne. Dziecko uwzględnia odpowiedzi na cztery pytania: kierunek (którędy?), odległość (jak daleko?), lokalizacja (gdzie?) i identyfikacja (jakie obiekty?). Aby odpowiedzieć na te pytania, muszą rozwinąć wiele umiejętności. Uczą się radzić sobie z mapowymi procesami abstrakcji, generalizacji i symbolizacji. Niektóre symbole map są ikonami, jak np. samolot oznacza lotnisko, a inne są bardziej abstrakcyjne, jak np. kropka na oznaczenie miejscowości. Dzieci najpierw budują modele przestrzeni z przedmiotów, potem korzystają z obrazków przedstawiających rozmieszczenie obiektów, a następnie używają map, które są miniaturowe i zawierają abstrakcyjne symbole. Dorośli muszą pomagać dzieciom łączyć obiekty świata rzeczywistego z reprezentacyjnymi znaczeniami symboli map.

    W zadaniu dzieci  na podstawie mapy ustalają, jakiego przedmiotu brakuje.